งานวิจัย “เมื่อครูขอเป็นนักเรียน : การวิจัยเชิงจิตตปัญญาว่าด้วยการเรียนรู้ บนฐานของการตระหนักรู้ตนเอง ของผู้สอน” มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเรียนรู้ตนเองของผู้สอน ผ่านกระบวนการเตรียมการสอน การเรียนการสอนในห้องเรียน และการทบทวนการสอน โดยกระบวนการมองย้อนกลับมาในตนเอง เก็บข้อมูลจากบันทึกของผู้วิจัย โดยได้นำเสนอผลการวิจัยในรูปแบบการเล่าเรื่องสลับกับการสะท้อนตนเอง เริ่มจากประสบการณ์และมุมมองที่มีต่อครูในระบบการศึกษา จุดเปลี่ยนในชีวิตของผู้วิจัยในช่วงก่อนจะมาเป็นครู ประสบการณ์ในการเป็นครู การ “เผชิญ” กับสิ่งต่างๆ ภายในใจตน ผ่านกระบวนการเรียนการสอนในห้องเรียนจิตตปัญญาศึกษาและห้องเรียนพระภิกษุ เป็นเครื่องช่วยให้เกิดความเข้าใจตนเองมากขึ้นในอีกระดับหนึ่ง นอกจากนี้ ผู้วิจัยได้นำเสนอวิธีคิดและการออกแบบการเรียนการสอนผ่านรายวิชา “จิตวิญญาณเพื่อสังคม” การเรียนการสอนและการสะท้อนของนักศึกษาในรายวิชานั้น ในทัศนะของผู้วิจัย การเป็น “ครู” คือการเดินอยู่เส้นทางแห่งการฝึกตนทางจิตวิญญาณ โดย “การตระหนักรู้” ในที่นี้คือการเจริญสติภาวนาตามแนวทางของพระพุทธศาสนา ซึ่งเป็นแนวทางหลักในการฝึกฝนและดำเนินชีวิตของผู้วิจัย.